Zo kwam Tessa erachter wat ze écht wilde

Tessa Liefers ANIOS

Waarin wil ik mij specialiseren? Dat wist ANIOS Tessa Liefers (25) lange tijd niet. Het ziekenhuis was niet haar plek, dat wist ze zeker. Ze twijfelde nog over de huisartsgeneeskunde, maar ontdekte uiteindelijk dat haar hart in de kinder- en jeugdpsychiatrie ligt. Wat gaf de doorslag? Tessa vertelt.

“Je straalt als je over je werk praat.” Dat hoor ik de laatste tijd van meerdere mensen in mijn omgeving. Ze zien dat ik lekker in mijn vel zit. En dat klopt. Toch is dat weleens anders geweest. Ik had lange tijd last van twijfels. Welk specialisme wilde ik kiezen?

Sommige geneeskundestudenten beginnen aan de opleiding met een duidelijk doel. Chirurg worden bijvoorbeeld, of kinderarts. Ik had geen idee wat ik wilde. Wel merkte ik tijdens de studie dat ik graag met kinderen werk. En dat een ziekenhuisomgeving niet bij mij past. Dat heeft vooral te maken met de sfeer. Er werken zoveel mensen, allemaal op hun eigen afdeling. Alsof er verschillende ‘kampen’ zijn. Ik houd van korte lijnen. En van het samen doen.

Mogelijkheden buiten het ziekenhuis

Ik dacht na over werkplekken buiten het ziekenhuis. Zou de huisartsenzorg iets zijn? Voor mijn coschap huisartsgeneeskunde kwam ik bij een leuke praktijk terecht. En inderdaad, het werk hier paste goed bij me.

In het laatste jaar van mijn master liep ik mijn semi-artsstage op de kinderafdeling, mijn keuzecoschap op de spoedeisende hulp en mijn wetenschappelijke stage op de afdeling psychiatrie. Die variatie zorgde voor een goede, brede basis voor de huisartsenopleiding.

“Mijn sollicitatiebrief voor de afdeling kindergeneeskunde lag al klaar”

Het is gebruikelijk om ervaring op te doen als ANIOS vóór je solliciteert voor een opleidingsplaats. Werken op de kinderafdeling leek een logische stap, omdat ik daar mijn semi-artsstage liep. Mijn sollicitatiebrief lag al klaar. Toch twijfelde ik. Na een korte online zoektocht naar werkplekken buiten het ziekenhuis kwam ik bij TalentCare terecht.

Waar krijg je wél energie van?

Hèhè, eindelijk, dacht ik tijdens mijn eerste gesprek bij TalentCare. Mijn gesprekspartner vroeg: “Waarom is het ziekenhuis niet de plek voor jou?” En: “Waar krijg je wél energie van?” Zulke vragen had niemand me tijdens mijn opleiding gesteld.

Al snel begon ik aan het ontwikkeltraject. Samen met mijn manager besprak ik hoe ik me het beste kon voorbereiden op de huisartsenopleiding. De uitkomst: ik zou ervaring opdoen in de kinder- en jeugdpsychiatrie en in de ouderengeneeskunde. De volgorde? Dat maakte eigenlijk niet uit.

Aan de slag in de jeugdpsychiatrie

Sinds begin 2020 werk ik bij een centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie. In eerste instantie alleen op de polikliniek. Daar houd ik een medicatiespreekuur en ben ik betrokken bij intakes van jongeren met bijvoorbeeld ADHD of een depressie.

Daarnaast werk ik inmiddels drie dagen per week in de kliniek, op een crisisafdeling voor kinderen en jongeren. Een dynamische omgeving. Je weet nooit wat de dag brengt.

In de psychiatrie is het belangrijk dat je een vertrouwensband opbouwt met je cliënten. Je moet het gesprek aangaan, anders kom je er niet uit. Het is echt maatwerk. Twee jongeren met op papier dezelfde diagnose hebben misschien een compleet andere benadering en aanpak nodig. Dat maakt mijn werk uitdagend.

Alles viel op zijn plek

Ik dacht vaak na over mijn toekomst, als ik na mijn werk naar huis reed. Wil ik nog wel huisarts worden? Tot ik eind vorig jaar een week vakantie had. De druk van het werk viel weg. Ineens realiseerde ik me hoe gelukkig ik ben op mijn huidige werkplek. Ik ga iedere dag met plezier naar mijn werk. En als ik thuiskom, heb ik altijd wat te vertellen.


“Rationeel kwam ik er niet uit, mijn gevoel gaf de doorslag”

Na maanden twijfelen, viel alles op zijn plek. Ik was zo blij. Bijna alsof ik verliefd was, inclusief de kriebels in mijn buik. Eenmaal thuis zei ik tegen mijn huisgenoten: “Ik ben eruit! Ik wil voor de psychiatrieopleiding gaan.

Keuzes maken op gevoel

De beroepen huisarts en psychiater zijn inhoudelijk verschillend, maar als je kijkt naar het toekomstperspectief zijn er ook veel overeenkomsten. Zo heb je in beide beroepen veel patiëntcontact en kun je parttime werken als je dat wilt. Ook zijn er voor beide opleidingen relatief veel opleidingsplekken. Je hoeft niet per se te promoveren om hiervoor in aanmerking te komen.

TalentCare gaf mij de kans om de kinder- en jeugdpsychiatrie uit te proberen. Dat was precies wat ik nodig had: ik moest het ervaren om te weten wat bij mij past. Rationeel kwam ik er niet uit, mijn gevoel gaf de doorslag.

Waar ik over tien jaar sta? Dat vind ik lastig te zeggen. Het leuke aan de psychiatrie is dat er veel verschillende doelgroepen en werkplekken zijn: op een poli, in een kliniek, in de crisisdienst of juist in een team dat op huisbezoek gaat. Ik ga zeker solliciteren voor de opleiding. Maar eerst wil ik nog meer ervaring opdoen. Daarna zie ik weer verder. Ik vind mijn plek wel, daar ben ik inmiddels van overtuigd.

Meer weten over het ontwikkelprogramma van TalentCare?

Via de TalentCare Academy bieden wij zorgverleners een op maat gemaakt ontwikkelprogramma aan: Care4Life. Wij zijn namelijk van mening dat persoonlijke ontwikkeling maatwerk is. Wil je hier meer over weten? Neem dan contact op met Michelle Verwijs (0624268022).

Michelle Verwijs
Zorgcoördinator

Meer weten?
Neem direct contact met mij op!

Wil jij net als Tessa ontdekken welk specialisme bij jou past? Dan is het loopbaanprogramma van TalentCare écht iets voor jou!