Als buddy maakt Sanneke Visser (27) nieuwe verpleegkundigen wegwijs binnen TalentCare. Zelf werkt ze nu ruim een jaar als verpleegkundige bij ons. Hoe ervaart ze haar rol als buddy? Wat wil ze nieuwe zorgverleners van TalentCare graag meegeven? En wat leert ze zelf van haar rol?

“Toen ik zelf begon bij TalentCare, in september 2021, vond ik het weleens lastig om écht verbinding te voelen met de organisatie. Ik begon vol ambitie en drive om de zorg te verbeteren. Ik volgde het introductieprogramma, ontmoette gelijkgestemden en definieerde mijn ontwikkeldoelen. Dat was heel waardevol, begrijp me niet verkeerd. Maar toen ik op mijn nieuwe werkplek begon ebde die verbinding toch een beetje weg.”

Drukke periode

“Die eerste periode was best pittig, vond ik. Er kwam van alles op me af, ik was net begonnen op mijn nieuwe werkplek en dan ook nog eens in de twee weken ’s avonds van Harlingen naar Bussum rijden om onderwijs bij TalentCare te volgen. Daar had ik niet elke week de puf voor, dus sloeg ik weleens over.

Al snel was het maandelijkse gesprek met mijn manager de enige binding die ik had met TalentCare. Op zich geen wereldramp, maar ik was bij de organisatie komen werken om wat bij te dragen aan de missie: de zorg van binnenuit verbeteren. Dan is binding toch belangrijk.”

“Onderwijsavonden en borrels in Bussum leveren vaak meer energie op dan ze kosten”

Sparringspartner

“Afgelopen augustus werd ik gevraagd om buddy te worden voor andere verpleegkundigen. Sindsdien voel ik me veel meer verbonden met TalentCare. Als buddy is het mijn taak om te zorgen dat nieuwe verpleegkundigen dat gevoel ook hebben. Dat ze zich vanaf de eerste dag onderdeel van de organisatie voelen, en dat vasthouden. Ik sta op een laagdrempelige manier naast ze en ben hun sparringpartner bij vragen.

De rol als buddy bevalt me goed. Ik kan het prima combineren met mijn huidige werkplek als kwaliteitsverpleegkundige bij een grote zorginstelling. Daar monitor ik de kwaliteitsprocessen, kijk ik hoe het beleid beter kan en geef ik op basis van mijn onderzoek advies aan het management.

Ik ben nu buddy van zes verpleegkundigen. Tijdens de kennismakingsweken geef ik ze mijn telefoonnummer. Na een week stuur ik een appje om te vragen hoe het tot dusver gaat en na een maand hebben we een eerste gesprek. Vervolgens verschilt het per persoon hoe vaak ik ze spreek: de een vindt z’n weg goed zelf, de ander heeft meer behoefte om af te spreken. Maar ik houd altijd vinger aan de pols. Onze gesprekken zijn vertrouwelijk, maar als ik het gevoel heb dat iemand meer hulp kan gebruiken, adviseer ik om een onderwerp eens met de manager of coach te bespreken.”

Op tijd aan de bel trekken

“We zijn met zes buddy’s: vier voor de artsen en twee voor de verpleegkundigen. De groep is hecht. Iedereen heeft hetzelfde doel voor ogen en we letten goed op elkaar. Ik geef de verpleegkundigen ook mee hoe belangrijk het is om goed voor jezelf te zorgen. Dat betekent ook: op tijd aan de bel trekken als je ergens tegenaan loopt.

Ik weet uit eigen ervaring dat je snel denkt: eerst maar even op deze werkplek werken, dan komt die persoonlijke ontwikkeling daarna wel. Maar je neemt jezelf altijd mee. Je kunt worstelingen dus maar beter meteen aanpakken.”

“TalentCare voelt voor mij weer als thuisbasis”

Vaker naar Bussum komen

“Bij TalentCare zijn veel hulpmiddelen beschikbaar. Van een onderwijsmodule tot een coachingstraject. Ik probeer verpleegkundigen ook te motiveren om vaker naar Bussum te komen. Ik weet dat de verleiding groot is om na een lange dag thuis te blijven, maar het heeft echt meerwaarde om mensen in het echt te zien. Een onderwijsavond bij te wonen. Af en toe eens mee te borrelen. Dan gaat de missie meer leven, en voel je je meer betrokken bij elkaar en bij het bedrijf. Bovendien kunnen andermans dromen je ook inspireren om aan jezelf te werken.

Zo’n onderwijsavond of borrel levert vaak meer energie op dan dat het kost. Dat heb ik zelf in ieder geval gemerkt. TalentCare voelt voor mij weer als thuisbasis.”

Open luisteren

“Mijn rol als buddy motiveert me ook om beter naar mezelf te kijken. Zo merk ik dat ik gesprekken opener in kan gaan. Vragen stellen kan ik best goed, maar ik ben snel geneigd het antwoord al in te vullen. Nu dwing ik mezelf om vaker af te remmen, stil te zijn en open te luisteren. Hopelijk wordt dat uiteindelijk een automatisme.

Als ikzelf in het begin meer contact had gehad met mijn buddy, had ik misschien sneller binding met TalentCare ervaren. Mijn eerste werkplek was wat chaotisch, dus ik stond daar niet helemaal voor open. In de waan van de dag was ik niet zo bezig met de mogelijkheden die de organisatie bood. Nu doe ik mijn best om te zorgen dat andere beginnende verpleegkundigen dat wel zijn. Want je kunt hier echt groeien: in je werk én als persoon.”

Meer weten over werken én ontwikkelen bij TalentCare?

Hbo-verpleegkundigen en ANIOS bieden wij een ontwikkelprogramma waarbij jouw groei centraal staat. Want betere zorg begint bij jezelf!