Je hart volgen en durven onderzoeken waar je gelukkig van wordt in je werk. Een bekend proces voor basisarts Marlies de Bruin (30 jaar) waar ze nu nog middenin zit. “Ik wilde aanvankelijk huisarts worden. Toen ik in de psychiatrie en de ouderenzorg aan de slag ging, merkte ik echter dat de acute en somatische geneeskunde niets voor mij was.” Dus kwam ze in de Jeugdgezondheidszorg terecht, een vakgebied dat haar veel beter ligt. Desondanks last ze nu een pauze in haar artsencarrière en gaat ze een avontuur aan: starten met een opleiding als coach.

Twijfels over het werken als arts

Marlies heeft tijdens haar opleiding altijd ergens gevoeld dat de acute en somatische geneeskunde niets voor haar was. “Dit was lastig. Je doet niet voor niets geneeskunde, dus voelt het ook logisch dat je dit deel van de geneeskunde leuk vindt. Daarnaast werden tijdens de opleiding heel weinig vakgebieden uitgelicht. In de bachelor werden vooral het ziekenhuis, huisartsgeneeskunde en ouderengeneeskunde besproken. Ik had dus ook geen goed beeld van wat er nog meer mogelijk was.”

Dit maakte dat Marlies ging twijfelen of het arts-zijn wel iets voor haar was. Na haar bachelor heeft zij de tijd genomen om hierover na te denken. “Ik ben na mijn bachelor er even tussenuit gestapt om uit te zoeken of ik niet toch liever de psychologie kant op wilde. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt toch te starten aan mijn geneeskunde master. De coschappen gingen redelijk goed en drie jaar later was ik basisarts.”

Een veilig begin en een burn-out

Tijdens haar master kwam Marlies in contact met TalentCare. “TalentCare voelde voor mij als een veilige maar ook leerzame optie na mijn studie. Als beginnend basisarts vond ik het namelijk best spannend om zonder begeleiding aan de slag te gaan. Bij TalentCare kreeg ik de kans om in verschillende vakgebieden te werken en had ik altijd een manager waar ik op terug kon vallen. Maar ook vooral heel veel kon leren over mijn eigen persoonlijke ontwikkeling.

Bij TalentCare ben ik begonnen in de Psychiatrie. Aan het begin van de COVID-19 pandemie, als jonge, net afgestudeerde arts in het diepe gesprongen. De psychiatrie en alles wat hierbij komt kijken bleek geen match, waardoor ik te maken kreeg met een burn-out. Deze burn-out deed mij beseffen dat de klinische geneeskunde helemaal niet bij mij past. Tijdens mijn re-integratie in de ouderengeneeskunde werd dit nog duidelijker. Maar wat moet je dan, als je besluit dat de klinische kant van de geneeskunde niet past?”

Op onderzoek binnen de Jeugdgezondheidszorg

Via een vriendin kwam Marlies in aanraking met de Jeugdgezondheidszorg. “Tijdens mijn studie heb ik inhoudelijk nooit iets over de sociale geneeskunde gehoord, het werd als suf bestempeld. Toch ben ik, ruim anderhalf jaar geleden, het vakgebied ingestapt en het tegendeel bleek waar. Ik heb hele vlotte collega’s, waar ik heel goed mee klik. Daarnaast vind ik het werk ook heel leuk. De sociale context, de psychosociale problematiek, de holistische kijk op het kind en jongere en het werken in een team met vele betrokken ketenpartners vind ik heel leuk. Je bent eigenlijk de coördinator van de zorg van het kind of jongere. Je zorgt dat de ontwikkeling goed verloopt en zet de juiste hulp in zo nodig. Een heel zinvolle taak, zeker niet suf dus!”

Eind vorig jaar werd Marlies gevraagd of ze in opleiding wilde tot jeugdarts. Een heel mooi aanbod! Maar ondanks dat dit vakgebied in de geneeskunde goed bij Marlies past, bleef toch het stemmetje in haar hoofd of het artsen vak wel is wat ze écht langere tijd wil doen: “Wil ik wel als arts blijven werken? Passen de verantwoordelijkheden die dit werk met zich meebrengt wel bij mij? Deze vragen bleven door mijn hoofd spoken. Begin dit jaar ben ik een aantal weken op reis gegaan. Door het werk even los te laten, kon ik uitzoomen en kijken wat ik nu écht wil. Ik ben er toen achter gekomen dat ik mijn werk als jeugdarts (even) moet stopzetten om te ontdekken of een beroep buiten het artsen vak beter bij mij past.”

Knopen doorhakken en in het diepe springen

“Tijdens deze reis heb ik de knoop doorgehakt en ben ik klaar om weer in het diepe te springen. Later dit jaar stop ik, al dan niet tijdelijk, als ANIOS, start ik een opleiding tot kinder- en jongerencoach en ga ik nog een mooie reis maken. “Al langere tijd spookt de gedachte door mijn hoofd om coach te worden. Echt samen met het kind of de jongere aan de slag gaan, in plaats van alleen signaleren, adviseren en doorverwijzen. Nu is de tijd gekomen om verder te kijken dan alleen arts zijn en nieuwe inzichten op te doen.”

“Soms moet je verwachtingen loslaten, dan gaan er vanzelf deuren open en komen de inzichten wel.“

Als we Marlies vragen naar haar dromen en doelen, laat ze dit graag nog open op langere termijn: “Ik ga nu de eerste stap zetten richting het coachen. Ik bekijk eerst hoe de opleiding mij bevalt en wat ik er daarna mee zou willen doen. Misschien kies ik er uiteindelijk wel voor om alsnog Jeugdarts te worden en dit parttime naast een baan als coach uit te oefenen. Ook is dan misschien een ambassadeursfunctie voor de jeugdgezondheidszorg wel voor mij weggelegd: studenten enthousiasmeren over het vak lijkt me heel leuk en waardevol. Dat zijn allemaal ideeën en mogelijkheden, maar zo ver wil ik nu nog niet vooruitkijken. Ik bekijk het stap voor stap.”

Tip van Marlies

Marlies geeft ook nog een tip mee aan iedereen die diep van binnen hetzelfde voelt en ook twijfelt of het gekozen vak wel bij hem of haar past. “Wees vooral niet bang om dingen uit te proberen. Soms moet je verwachtingen loslaten en dan gaan er vanzelf deuren open en komen de inzichten wel. Keuzes zijn niet altijd bindend, als het niet bij je past, kun je altijd nog terug of is er weer een andere weg die je in kunt slaan. Vooral als student wil je vaak de perfecte keuze maken en hier niet van afwijken. Maar hoe weet je of iets de perfecte keuze is als je de alternatieven niet hebt onderzocht?”

Werken bij TalentCare is ook werken aan je persoonlijke ontwikkeling!

Bij TalentCare werken zorgverleners op verschillende plekken in de eerste en tweede lijn én werken ze aan hun eigen ontwikkeling via ons Care4Life ontwikkelprogramma. Zo kun je verschillende plekken in de zorg verkennen en ontdekken welke plek of welk vakgebied bij jou past!